Inleiding tot het principe van de dikte van enkele sensor en breedte -meting

Lasermassensoren worden vaak gebruikt in de industrie en onderzoek om dimensies van lengte, breedte of dikte te verifiëren. Typische toepassingen zijn onder meer het bepalen van houten dikte, stalen spoeldikte, papieren spoelbreedte, enzovoort. De reden waarom ingenieurs zonder contact lasersensoren kiezen, is dat ze zeer nauwkeurig, snel zijn en de afstand tussen het meetapparaat en het oppervlak van het gemeten object kan heel ver zijn.

Methode voor het meten van objectgrootte

Er zijn verschillende methoden voor het meten van de grootte van een object met behulp van contactloze sensoren. De eerste methode is om een ​​enkel apparaat te gebruiken om de lengte, breedte, dikte en andere afmetingen van een object op een stationair oppervlak te meten (meestal aangeduid als een referentievlak). Als er geen referentie is, hoeft de lasersensor alleen de afstand van zijn doel te meten ten opzichte van de sensor, in plaats van de positie aan de andere kant. Voor objecten of materialen die in beweging zijn of niet in contact met het referentieoppervlak, kunnen ingenieurs twee sensoren gebruiken. Meet afmetingen wanneer een object tussen twee sensoren gaat.

Enkele sensormethode

Wanneer een object stationair is en in contact is met een referentieoppervlak, is de verificatie van de grootte relatief eenvoudig en direct. Dit is vooral het geval voor werktoppen en kwaliteitsborgingstests met behulp van meetarmaturen. De geselecteerde sensor heeft voldoende meetbereik om te voldoen aan de maximale meetgrootte. Ingenieurs installeren sensoren direct tegenover het referentieoppervlak. Vervolgens gebruiken technici de juiste configuratie -instellingen of de equivalente "tare" -functie in hun computer of controller om de sensor naar het referentievlak te "nul". Sensoren kunnen de hoogte (of dikte, breedte, enz.) Lezen van objecten die op hun kanalen worden geplaatst. De volgende figuur demonstreert de meetmethode van de hierboven genoemde sensor.